Walrus is net de standaard geheugenlaag geworden voor elizaOS v2, wat precies het soort "echte infrastructuur ontmoet echte agenten" beweging is die ik wil zien. elizaOS koppelt @WalrusProtocol aan onboarding (met tijdslimiet credits) zodat nieuwe ontwikkelaars vanaf dag één persistente, verifieerbare geheugen krijgen. Ik heb de integratiepost gelezen en de basisprincipes gecontroleerd: elke upload resulteert in een on-chain Proof of Availability op Sui, een ondertekend certificaat dat jouw blob actief en onder bewaring is; dit is het anker dat "agent geheugen" omzet in een programmeerbaar activum in plaats van een best-effort cache. Voor gevoelige stromen voegt Seal drempelversleuteling + on-chain toegangscontrole toe, zodat agenten geheugen kunnen delen zonder platte tekst te verspreiden. ❯ Voor operaties: je kunt zelfs aankondigingen volgen in de nieuwsfeed van Walruscan terwijl je je eigen telemetrie aansluit. ❯ Waarom dit belangrijk is: agentenzwermen hebben langdurige, verifieerbare context nodig; PoA-ontvangsten + programmeerbare opslag maken "wie wat zag, wanneer" controleerbaar over workflows. ❯ Bonus: dit is ketonafhankelijk op de applicatielaag, gebouwd op Solana/EVM, houd geheugen op Walrus, schik bewijzen op Sui. Ontwikkelaarsnotitie: verzend een kleine dataset via de CLI, haal het BlobCertified-evenement op van de Sui-transactie, laat dan twee agenten lezen/toevoegen via de TS SDK, één publiek, één Seal-beveiligd en vergelijk latenties + autorisatiepaden in logs. (Plaats je cijfers; ik verzamel een benchmark van lees/toevoeg tijden.) Netto: de agentenstack heeft eindelijk een geheugenprimitive die je kunt verifiëren, prijzen en samenstellen. Laten we nu zien wie die PoA-ontvangsten omzet in echte AI-workflows.